Enkele opmerkelijke feiten:
De Grieken noemden Italië niet voor niets Oenotria, het “land van de wijn”.
In maar liefst alle 20 Italiaanse regio’s worden er héél diverse wijnen gemaakt. Van noord naar zuid, van oost naar west. Het type wijn is ook dikwijls gerelateerd aan de lokale gastronomie en ligging, vroeger althans. Zo werd er bv aan de kust hoofdzakelijk witte wijn geproduceerd en in het binnenland rode wijn. Denk maar aan de frisse, elegante wijnen uit Terre di Jesi, Marche aan de Adriatische Zee, veelal op basis van Verdicchio en Bianchello zoals de Guerrieri wijnen Guerrieri – Marche – Phivino
En de krachtigere Sangiovese Brunello’s uit Toscane Molino di Sant’ Antimo – Toscane – Phivino waar men al eens meer een stukje vlees at.
Door de jaren heen zijn oa de kennis van het wijnmaken toegenomen en de vinificatietechnieken gemoderniseerd en maken vele wijnproducenten zowel witte, rode en veelal rosé wijnen. Ook de sprankelende wijnen zoals Prosecco, Franciacorta, Moscato en dessertwijnen zoals de Vin Santo zijn in Italië vertegenwoordigd.
Gelukkig zijn de “Fiasco” flessen, de Chianti wijnflessen in een rieten omhulsel, ook verleden tijden. (En gebruikt men deze nu om een sfeervolle kaars in te steken)
Het is pas in 1963 dat er een DOC (Denominazione di Origine Controllata) met de Vernaccia di San Gimignano kwam en later in 1980 een DOCG (… e Garantita). Deels vergelijkbaar met de Franse AOC reglementering.
De Italiaanse wijnbouwers hadden tot ong. midden jaren 1980 helaas het idee: hoe meer druiven aan de wijnstok, hoe meer wijn. Dat klopt ook wel op zich, maar dit gaat wel ten koste van de kwaliteit. Hoe meer de wortels van de rank hun “best” moeten doen om alle mineralen en voedingsstoffen uit de bodem te halen, dus hoe dieper de wortels zich in de bodem doordringen, hoe intenser de smaak van de druiventrossen. En hoe meer druiventrossen de wijnboer aan de ranken laat, hoe meer die aroma’s ook verspreid zijn. Daarom past me ook veelal de “vendanges vertes” of “groene oogst” toe. Men snoeit een aantal trossen tijdens het rijpingsproces om zo de aroma’s te concentreren op resterende trossen die aan de rank blijven. “Less is more”.
Van de zo’n 1500 druivenrassen die wereldwijd verbouwd worden om kwalitatieve wijnen van te maken komen er zo’n 500 uit Italië! Dat maakt Italië ook zo interessant.
Onbekend is onbemind!
Glera Prosecco Superiore Brut Mil. – Phivino
Pecorino NOBU Pecorino – Phivino
Minutolo Insolito – Biancardi – Phivino
Arneis San Vito – Pelassa – Phivino
Negroamaro Negroamaro – Caiaffa – Phivino
Nero di Troia Mille Ceppi – Biancardi – Phivino
Rondinella Amarone della Valpolicella Classico – Phivino
In balans met het gerecht of compleet het tegenovergestelde
Wat is de consistentie van het gerecht, van de vis, het gevogelte, vlees, …?
Wat is het bereidingsproces? Is de vis gepocheerd, gebakken… Gegrild vlees of een stoofpotje? Is het een vette vis zoals zalm of eerder mager zoals kabeljauw? Heel wat vragen dus. Tracht te kiezen voor een wijn die ongeveer dezelfde “body” heeft.
Enkele suggesties:
Schaal-en schelpdieren (koud) : Sauvignon Blanc stijl zonder vatrijping.
Grillo Parlante – Sicilië – Phivino
Sauvignon Blanc – Italo Cescon – Phivino
Rijkere visgerechten met een botersausje of gevogelte: Vollere wijnen met vatrijping.
Madonna – Feudi Spada – Phivino
Lichtere vleesgerechten, start van een menu: rode wijn zonder vatrijping die eventueel licht gekoeld kunnen geserveerd worden.
Sangiovese Colli Pesaresi – Phivino
Pinot Noir Toreye – Eymann – Phivino
Gegrild rood vlees
Brunello di Montalcino – Phivino
Stoofpotje van wild
Lamsvlees met paddenstoelen
Sot Nebbiolo d’Alba – Pelassa – Phivino
Probeer deze top match: Stilton met Port, Roquefort met een Passito dessertwijn. Iets hoger qua calorieën, maar hémels!
Bij uw “Coq au vin”, een vis witte wijnsaus of wildsaus gebruikt u idealiter dezelfde wijnstijl als de wijn die u bij het gerecht zal serveren. Neen, u hoeft uw Châteauneuf-du-Pape niet in de saus te gieten, maar kies dan bv voor een Grenache of Syrah wijn in een goedkopere prijsklasse. Vermijd ook best de wel heel goedkope wijnen. Ook hier geldt: “kwaliteit, proef je”
Lichtere, minerale, frisse stijl, gevolgd door bv vatgerijpt wit, rijker rood, afsluitend met een zoete dessertwijn.
Maar… Ga vooral voor een wijn die u lekker vindt!
Wat is de meerwaarde van alle bovenstaande tips, als u uiteindelijk zou kiezen voor een wijnstijl die u helemaal niet bevalt?
Allen feestelijke dranken, maar waar zit het verschil? Waarom kost de ene € 10 en de andere € 150?
Uiteraard zit er een smaakverschil tussen deze parelende wijnen afhankelijk van oa de gebruikte druivenrassen, regio, terroir, vinificatie en de stijl van het wijnhuis of de wijnmaker.
Net zoals bij vele andere producten wordt de uiteindelijk verkoopprijs onder meer bepaald door de tijd en aandacht die men eraan besteedt.
Cava: min. 9 maanden Gran Reserva Cava: min 30 maanden
Champagne: min. 15 maanden Millésimé Champagne: min. 3 jaar
Hoe kan men bv. een cava verkopen tegen € 7.99 wetende dat dit per fles:
Hier zitten we al op een prijs van € 4.30 excl btw min bovenstaande kosten en dan moeten onderstaande kosten er nog van afgetrokken worden:
Deze handelaar, met name de meeste grootwarenhuizen, kan blijkbaar overleven met een wel héél lage winstmarge. Of heeft toch een andere visie op prijs/kwaliteit…
